Laag bij de vloer. Het maakverhaal van Ruud Aardema

Ruud Aardema, geboren in 1956, is voormalig telecom- en lichtprojectleider en inmiddels met pensioen. Hij is zeer creatief op verschillende gebieden: hij houdt van tekenen en schilderen, houtbewerken, onderzetters ontwerpen en maken, meubels, verlichting binnen en buiten en nog veel meer. Lees in dit blog het maakverhaal van zijn houten onderzetters.

Waarom laag bij de vloer? Ruud legt uit: “Het materiaal van de onderzetters die ik zelf ontwerp en maak is restafval van parket. Dit wordt anders weggegooid. Nu krijgt het een tweede leven. Ik ben groot liefhebber van M.C. Escher: hoe hij speelt met verhoudingen, diepte, licht en donker. Je kunt er op verschillende manieren naar blijven kijken je afvragen ‘klopt dit wel?’.”

Het maakproces

Ja en hoe maak je dan een onderzetter? “Allereerst bepaal ik hoe de onderzetter eruit moet komen te zien. Hoe groot moet het worden? Welke houtsoort ga ik gebruiken? Hoe ga ik het zagen? Hoe lijm ik het aan elkaar? En tot slot: hoe werk ik het af, glimmend of mat?”

Voor het zagen gebruikt hij een verstekzaag waarmee je iedere hoek kunt zagen. Daarna is het een kwestie van secuur werken en lijmen. Het soort lijm dat hij gebruikt is bruislijm. “Dat is namelijk supersterk. Het nadeel is alleen dat de lijm sterk uitzet aan alle kanten. Je moet dus een mal hebben waarin de deeltjes van de onderzetter opgesloten kunnen worden. Dat is nog best ingewikkeld, want je wilt natuurlijk niet de mal verlijmen met de onderzetter. Eerst gebruikte ik aluminiumfolie op een houten plank, ingeklemd met spijkertjes en een lijmtang, maar dit was erg omslachtig.”

Na lang nadenken en uitproberen, vond hij een kunststof (polycarbonaat) plaat waarbij de bruislijm niet verlijmde. Dan is het een kwestie van een mal met schuivende delen met plaatjes voorzien van schroefdraad(tappen) delen, het hout erin en de plaatjes aanschroeven. Daarboven een plaatje kunststof en dat met een lijmtang 24 uur laten drogen. Daarna demonteer je het bovenplaatje en schuur je de onderzetter aan de boven en onderkant in de mal.

Voor het lakken wordt iedere onderzetter door hem gesigneerd en zet hij de datum erop. De onderzetter lakt hij vier keer, zowel onder als boven. Het drogen gebeurt op een zelfgemaakte droogplank waarbij de onderzetter op vier spijkertjes rust. Omdat hij ook andere motieven voor de onderzetters maakt, heeft hij daar een aparte mal voor gemaakt. “Daar gebruik ik bakpapier in, want ook daar hecht de lijm zich niet aan. Het werkt perfect en kost ook nog eens geen drol.”

Variaties
Ruud kan eindeloos variëren met het ontwerp en zo verschillende dimensies aan diepte creëren. Hij raadt wel aan om met meerdere houtsoorten te werken, of hetzelfde houtsoort te gebruiken maar dan af te wisselen in stukken met een andere houtnerf. “Het topstuk van al mijn creaties is een plantenbak, waarbij ik ook weer de vorm van de onderzetters heb gebruikt. Als je vanuit een bepaalde hoek ernaar kijkt lijkt het alsof je een dimensie mist en je voor de gek wordt gehouden, maar wissel je van perspectief lijkt het allemaal weer anders. Kun je uren naar kijken.”



Houtsoorten
Ruud gebruikt ondermeer het mahoniehout van de schommel van zijn dochter. Daarnaast de volgende parketsoorten:

• Bilinga
• Eiken rustiek
• Wenge (donker)
• Afzelia Doussie Frezen
• Teak
• Aframozia
• Sucuprm Preto wordt gebruikt al bies bij een visgraatparket
• Kambala Friezen

Voorbeeld voor levensloopkunst

De houten onderzetters staan ook als voorbeeld genoemd bij de Lifetime Art Club Expeditie. Met de veelzijdige creatieve kanten van Ruud vermengen zijn maakverhalen zich met verhalen uit zijn (dagelijkse) leven. Ook zijn wandelingen in de natuur geeft hij een kunstzinnige vertaling en zit er achter de klaprozen een gevoelig verhaal.

Het verhaal achter de klaprozen

“Ik zag deze klaprozen in een veld kort na het overlijden van mijn vrouw Joke. Ik kwam thuis en heb gelijk deze afbeelding gemaakt. Ik zat er ’s avonds naar te kijken en toen zag ik het: de twee rode klaprozen zijn mijn dochter en ik en de 3^e klaproos was mijn overleden vrouw. In mijn onderbewustzijn heb ik de afbeelding gemaakt.“